Gölgeler ve Hayaller Şehrinde

Buralara uğramayalı epey olmuş. Uzun bir süre blog dünyasında sadece okuyucu olmakta güzelmiş :)

Ama insan elbette bir süre sonra yazma ihtiyacı hissediyor. 

Artık Güney 2 yaşını geçti ve onunla geçirdiğim vaktin her saniyesi daha da değerli ve daha dolu dolu olmaya başladı. Hele de yaz dönemi evlere girmek istemiyor yımırcak :)

Bu şartlar altında insan kendine pek zaman ayıramıyor. Bazen elime aldığım bir kitap 1 ay boyunca elimde sünüyor ve kendi halime bakıp acıyorum. 

Saatleri Ayarlama Enstitüsü

Bir de baktım ki bloga çok ara vermişim ve bu aralar ne okuduğumdan hiç bahsetmemişim. Aslında bitireli 1-2 ay olmasına rağmen içimde, bu kitabın olgunlaşıp yazıya dökülebilmesi için belirli bir zaman geçmesini de beklemiş olabilirim. "Saatleri Ayarlama Enstitüsü"nden bahsediyorum sevgili okuyucu. 

"Saatin kendisi mekan, yürüyüşü zaman, ayarı insandır... Bu da gösterir ki, zaman ve mekan, insanla mevcuttur!"

Bir Memeden Kesme Hikayesi

Dünya üzerinde bir bebeğin anne sütü alma şansının olması kadar eşşiz ve güzel başka bir şey yoktur herhalde... Ama işte "her güzel şeyin bir gün mutlaka sonu gelir" mottosu yine işliyor ve o gün geldiğinde tüm bebekler hayattaki her güzel şeyin sonsuza kadar sürmeyeceğini öğreniyor. Bizim için de 2014 Ekim'inin son haftası bu gerçeği idrak etme, yaşama ve alışma dönemiydi. Çoğunlukla oğlumdan bahsederken "biz" yerine (bebeklerin ve çocukların bir birey olabilmesi için kendilerine ait zamirlerin kullanılmasına dikkat etmek adına), "Güney", "Güneyto" veya "oğlum"u kullanırım. Bir önceki cümlede geçen "biz" gerçekten çoğul olarak ben ve Güney anlamında. Çünkü bir memeden kesme hikayesinde ruhsal veya fiziksel açıdan etkilenen taraf sadece bebekler değilmiş onu anladım.

Çocuk Yetiştirmek Vol.1

Bugünlerde biraz dalgınım, hafızamı zorluyorum sık sık... Çocukluğumu hatırlamak için. İnsan çocukluğunda yaşadıklarını ebeveyn olunca kendi çocuğuna uyguluyormuş. Düşündüm gerçekten hak verdim. Nesilden nesile aktarılan genler gibi çocukluğumuzda yaşadığımız iyi, kötü her şeyi bizde kendi çocuğumuza aktarıyoruz. Aktarmayıpta ne yapacaktık diyenler olabilir :) ya da bunun neresi kötü ki diyenler.... Aslında ortalama olarak iyi bir çocukluk geçirdiyseniz belki de çok fazla endişe etmenize gerek olmayabilir. Ama biraz sıkıntılı bir çocukluk döneminden geçtiyseniz, kendi benliğinizde geliştirdiğiniz savunma mekanizmaları, korku, endişe ve daha bilumum zımbırtıyı farkında olarak veya olmayarak çocuğunuza aktarmış oluyorsunuz. Aktardıklarımız sadece çocukluğumuzla sınırlı değil, aynı zamanda anne ve babalarımızdan öğrendiğimiz anne-baba rol modellerini, çocuk yetiştirmeyle ilgili doğru bilinen tüm yanlışları gelecek nesillere aktarıp devamlılığını sağlıyoruz. Öyle az buz bir iş yapmıyoruz yani :)

Bağrı Yanık Dostlara: "Deliduman"

Uzun zamandır bitirdiğim ama üzerine yazmak için yeteri kadar yoğunlaşmadığım hatta salladığım belki de kaçtığım bir kitaptan bahsedeceğim sizlere. Emrah Serbes'in Deliduman'ı.

Deliduman'ı ilk duyduğumda biraz da havalı isminin verdiği coşkuyla, Emrah Serbes yazmışsa okumadan olmaz demiştim. Bu yaz en çok kitap okuyabildiğim anne yazlığında sefa içindeyken aldım "Deliduman"ı elime. Emrah Serbes'i "Erken Kaybedenler" hikaye kitabı ile sevmiş, "Behzat Ç" ile kanka moduna geçirmiş ve beşiktaşlı olması sebebiyle evimizden biri yapmıştım. Kısacası bu yazar ne yazarsa okunur kafasındaydım. "Erken Kaybedenler"in bendeki yeri çok ayrıdır. Başucu kitaplarımdandır diyebilirim. 

Güneyto'nun Tatil Bavulu

Bu yaz geçen sene yapamadığımız tatilin acısının çıkarırcasına tatil yaptık. Ne yalan söyleyeyim bu kadarını ben bile hayal etmiyordum. Geçen yaz Güney çok minik olduğu için tüm tatil girişimlerimiz Güney'in sıcağa verdiği tepki yüzünden olumsuz sonuçlanmıştı. Önümüzdeki Kurban Bayramı tatili ile sanırım bu uzun tatil faslını kapatmış olacağız. Tatilin deniz kısmı havalar çok hızlı soğuduğu için ne yazık ki çoktan bitti bile...